Դաժան ծեծի ենթարկվելով՝ քաղաքագետ, լրագրող, դասախոս Աբրահամ Գասպարյանը ստացել է կողային ջարդվածքներ, գլխուղեղի ցնցում, բազմաթիվ սալջարդեր...

Ոստիկանության համակարգից արդեն մի քանի անիս է, ներքին տեղեկություններ են դուրս գալիս կոնկրետ ոստիկանների ու պաշտոնյաների մասին՝ փորձելով հանրային գործիչների միջոցով վարկաբեկել միմյանց։ Կան նաև համակարգը կեղտոտներից մաքրելու ցանկություն ունեցողներ, որոնք ևս ներքին տեղեկություններ են հանում դուրս...

Հունիսի 12-ին Բաղրամյան-Դեմիրճյան փողոցների խաչմերուկում, «Տավուշը հանուն հայրենիքի» շարժման կազմակերպած բողոքի զանգվածային ակցիայի ընթացքում ոստիկանության կողմից օրենքի կոպտագույն խախտմամբ, այդ թվում՝ առանց նախապես պատշաճ զգուշացնելու հատուկ միջոցների, լուսաձայնային նռնակների կիրառման արդյունքում տասնյակ խաղաղ ցուցարարների թվում լուրջ վիրավորումներ են ստացել նաև Զանգվածային լրատվության միջոցների (ԶԼՄ) մոտ մեկ տասնյակ աշխատակիցներ՝ լրագրողներ և օպերատորներ։

ԱՄՆ-ի դեսպանի երեկվա ցուցադրական այցը Ազգային ժողով արվեց ցույց տալու համար, որ նա է Հայաստանում իշխանությունը և նա է Հայաստանում որոշումներ կայացնողը...

Կեսօրից հետո ոստիկաններն ԱԺ-ի մոտ՝ Բաղրամյան փողոցում առհասարակ, ավելի շատ էին, քան թե՝ ցույցի մասնակիցները։ Կներեք, ոչ թե ոստիկանները, այլ ոստիկանության զորքերի ծառայողները...

Այսօր մինչև առավոտ ես և «Հինգ իրավապաշտպանների» նախաձեռնության իմ գործընկերները մնացինք Բաղրամյան պողոտայում։ Հետո տեսա, որ քաղաքն ապրում է իր նախկին ռիթմով՝ մարդիկ բացում են խանութները, գնում են աշխատանքի, հանդիպում են, ուրախանում են, սնվում են...

Նայում էի գինու փառատոնի կադրերը՝ խմած, գինովցած մարդիկ, գինու շիշն ու բաժակը ձեռքերին, օրորվելով անցնում-դառնում են, ու նկատեցի, որ ամեն 100 քաղաքացու անվտանգության համար երևի կես ոստիկան էլ նախատեսված չէր...

Այսօր՝ ժամը 18:30-ին, ընտանիքիս, հարազատներիս, մտերիմներիս, արտերկրից ժամանած հյուրերիս հետ լինելու եմ Հանրապետության հրապարակում...

1988-ին հայրս, ուսերին նստեցրած, ինձ բերեց այստեղ։ Առաջին հանրային ելույթս ունեցա այն ժամանակ, որը, հիշում եմ, հետևյալ խոսքերից էր բաղկացած. «Ես Մենուա Սողոմոնյանն եմ, հինգ տարեկան եմ: Պահանջում եմ ՍՄԿԿ կենտկոմից Ղարաբաղը հանձնել Հայաստանին»...

Երկրի խառը վիճակից ու Ֆիլմարտադրողների ֆեդերացիայի անդամների գերծանրաբեռնած գրաֆիկից օգտվելով՝ ՀՀ ամենագարշելի կառույցը հերթական անգամ, լռության քողի տակ, պետության հաշվին մեկնեց Կանն։